Mail verzonden op 19-04-2011
Hoe nu verder - we horen graag je mening
Beste collega of anderszins geïnteresseerde,
Graag
willen we je een korte vragenlijst voorleggen. Je helpt ons enorm in
het bepalen van de te volgen koers als je deze wilt
invullen. Dat kan hier en het kost je 5 minuten. Wat nu volgt
is een toelichting op de inhoud van de vragenlijst.
Terugkijkend
op onze ervaringen in de afgelopen jaren en rekening houdend
met onze indrukken tijdens de themadag Zorg op 19
februari jl, komen wij tot de volgende conclusies over de
huidige stand van zaken.
Vastgesteld
kan worden dat het
vooralsnog niet is gelukt om het regeringsbeleid fundamenteel
bij te sturen. Na een meer hoopvolle periode waarin er beweging leek te
komen in vastgeroeste standpunten, nestelen minister en zorgautoriteit
zich de laatste tijd weer helemaal in de vertrouwde posities. De
minister kiest voor uitbreiding van de marktwerking en de
Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaat ondanks de rechterlijke uitspraak van
augustus vorig jaar door met de DBC's.
Koepelorganisatie GGZ Nederland speelt hierbij een naar ons idee
negatieve rol: waar politiek en NZa het (enigszins) aandurfden om te
twijfelen en misschien wel open te staan voor andere inzichten, heeft
GGZ Nederland onophoudelijk gepleit voor het zo snel
mogelijk doorzetten van het huidige systeem. Kritische geluiden vanuit
het eigen werkveld worden daarbij systematisch gemarginaliseerd, zoals
onlangs
nog door de nieuwe directeur Paul de Rooij - overigens afkomstig van
Zorgverzekeraars Nederland - op zorgvisie.nl (lees ook de vele reacties).
Het
grote ongenoegen van veel zorgprofessionals is dat het
huidige
zorgstelsel helemaal niet stimuleert tot zuinige en kwalitatief goede
zorg. Maar terwijl de problemen steeds
duidelijker gevoeld worden, lijkt het moeilijker om verandering tot
stand te brengen. Er is een
groeiend besef dat
we niet kunnen volstaan met het signaleren en benoemen van de
problemen, maar dat we de zorg terug zullen moeten veroveren op de
politiek en op al die mensen die geld verdienen aan dit zorgstelsel
zonder zelf
zorg te leveren. Er is een revolutie van onderaf nodig om tot
wezenlijke veranderingen te komen. De energie en de ideeën die daarvoor
nodig
zijn, stroomden op 19 februari (de themadag Zorg) volop door de
zaal.
Want vergis
je niet: beleid is wel degelijk te stoppen of bij te sturen.
Cruciaal daarvoor is dat kritische visies vanuit de maatschappij ook echt tot
de beleidsmakers doordringen. We noemen drie recente voorbeelden waarbij dat heel goed is gelukt.
1.
De rechterlijke uitspraak van augustus vorig jaar heeft beleidsmakers
gedwongen tot reflectie en tot uitstel van beleid. Dat men nu
gewoon op de oude voet doorgaat - in de hoop dat men daar mee wegkomt - doet
daar niets aan af. Er was (en is?) wel degelijk paniek in de tent ook
al zal men dat nooit toegeven.
2. De invoering van het
Elektronisch Patientendossier (EPD) is door de Eerste Kamer unaniem
weggestemd. Dit kon alleen gebeuren omdat de vele
maatschappelijke bezwaren ook echt bij de politiek zijn
aangekomen. Het is belanghebbende (koepel) organisaties dit
keer niet gelukt om kritische, onwelgevallige signalen
vanuit de maatschappij uit te filteren.
3.
Mede door een succesvolle mailactie zijn de plannen voor een
eigen bijdrage in de tweedelijns GGZ voorlopig van tafel. De
kritiek op deze maatregel overspoelde letterlijk de mailboxen
van de politici. Daarnaast heeft het natuurlijk geholpen dat koepelorganisaties en werkvloer deze keer
wel op één lijn
zaten.
Hoe nu verder? We zijn benieuwd naar jouw ideeën
daarover. Vandaar de vragenlijst. Invullen kan hier en kost je 5 minuten. Alvast bedankt!
Met vriendelijke groet,
Fred Leffers, Thijs Emons, Co Klaver en Alan Ralston
http://www.deggzlaatzichhoren.nl/
N.B.
Hoe meer leden onze mailinglijst heeft, hoe meer gewicht we in de schaal leggen.
Aanmelden, wijzigen en opzeggen via http://www.deggzlaatzichhoren.nl/contact.php